Ankara İncek'e ilk taşındığımız yıllar, bundan 15 sene önce.. İşte tam da o zamanlar tanımıştım Halis Baba'yı.. O dönemde buranın hem bir esnafı idi, hem de Halis Babası. Herkesin birer hesap makinesine veya hesap uzmanına dönüştüğü şu dünyada, alâka kurduğu insanlarla arasına dünya girmeyen, iyi bir insan, güzel bir mizaç. Bazen sukût suretinde meramını anlatan genç bir heyecan, bazen de asil ve ulvi bir yalnızlık timsali idi. Ve hâla öyle...
Eskiler, güzel insanı tanımlarken "içi ağlar yüzü güler" demişler. Ama bu da farklı bir güzel insan; mesela hallerini saklamaz, yapmacık davranmaz. Yüzüne baktığınızda neşesini ve kederini belli eder. Bazen sevinçli, bazen durgun. Sahiden insan.
Ve size selamı var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder