Esad Muhlis Paşa ne de güzel özetlemiş aslında;
“Mey gibi her bir harâmın sekri olsaydı eğer;. O zaman malûm olurdu mest kim, huşyâr kim?"
İçki içtiğinde şöyle bir sarhoşluk hali olur da günah işlediğin anlaşılır. Keşke bütün günahlar böyle olsaydı da anlasaydık ayık kim, sarhoş kim ?
Dedikodunun, gıybetin, yalanın sarhoş ettiğini düşünün, etrafımızda ayık adam bulamazdık herhalde.
Türkiye'deki bütün dedikoduculara; "Bir dakika kardeşim" diyemeyebilirim ama bendeki tezahürünü veya unsurlarını olması gereken kıvama getirebilirim. Ben neresindeyim bu işin? Çünkü ben kendimden mesulüm.
"Her koyun kendi bacağından asılır" lakırdısı doğrudur ama koyunlar içindir. Biz koyun değil; insanız.
Unutmuşum özür dilerim; günümüzde kimse kendini kurtarma derdinde değil, herkes başkasını kurtarma peşinde.
Sevgi ve Saygılarımla,
Tunç C.
